Moliere - The Misanthrope

Philinte What is the matter? What ails you?

Alceste( seated) Leave me, I pray

Philinte But, once more, tell me what strange whim....

Alceste Leave me. I tell you, and get out of my sight

Philinte But you might at least listen to people, without getting angry


Alceste I choose to get angry, and I do not choose to listen....

SOSακι...

Σύντροφοι, πάρτε χαρτί και μολύβι.

Βρέστε από την εφημερίδα ή το site της αρεσκείας σας, τα χαρτιά που χθες έκαναν υψηλό έτους.

Εφιστώ την προσοχή σας. Πάρτε τα με αλφαβητική σειρά.
Και σταματήστε στα 4 πρωτα.


Το νου μας !

Εχουμε και λέμε..

Ξεκινάμε με την κυρία βεβαίως...

Χρόνια σας Πολλά κα Αλεξάνδρα Γρίσπου. Είστε χαμογελαστή, είστε συνεργάσιμη, είστε υπομονετική, είστε γλυκειά πολύ.
Δεν έχουμε λόγο, αν και το ψάξαμε, να πούμε το παραμικρό κακό σχόλιο. Πολλές ευχές λοιπόν από όλους εμάς.


Κύριε Αλέξανδρε Μωραϊτάκη, όταν είστε ήρεμος και βάζετε τη σκέψη σας σε μία σειρά, είστε πραγματικά ενδιαφέρων.Γιατί έχετε γνώσεις. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό. Οταν όμως έχετε πολλά ταυτόχρονα προς επίλυση, παύουμε να σας παρακολουθούμε.

Αλέξανδρος Πουλαρίκας. Αποδειχθήκατε η ήρεμη δύναμη του ΣΜΕΧΑ κ. Πουλαρίκα. Αυτό τα λέει όλα. Συνεχίστε έτσι .

Τελευταία μου ευχή στον φίλο μου, τον Αλέκο. Ελα Αλέκο, μη μασάς, προχώρα και όλα θα είναι ωραία.

Για όσους ξεχάσαμε ή παραλείψαμε, δε φταίμε εμείς. Τα γουστα μας φταίνε.

And the winner is...

Δεν υπάρχει ακόμα νικητής...


Στο post περί Λουτρών...

Θερμή παράκληση, ας το βρει κάποιος.
Μην πάει χαμένη η έμπνευση.

Maieutic method vs Machiavellism

Μαιευτική:Μέθοδος η οποία, σε συνδυασμό με τη χρήση ειρωνίας, αποτελούσε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του τρόπου διδασκαλίας του Σωκράτη.

Σύμφωνα με τη μαιευτική μέθοδο, κατά τις συζητήσεις τις οποίες διεξήγαγε με τους συνομιλητές του, ο Σωκράτης, προσποιούμενος πλήρη άγνοια περί του εκάστοτε υπό συζήτηση θέματος, προσπαθούσε , θέτοντάς τους τις κατάλληλες ερωτήσεις, να τους κατευθύνει, έτσι ώστε μόνοι τους να βρουν τη λύση του.

Μακιαβελισμός: Θεωρία σύμφωνα με την οποία ο ηγεμών μίας χώρας, εκτιμώντας την εκάστοντε περίσταση, δικαιούται να μεταχειρίζεται οποιοδήποτε - ηθικά ορθό η ηθικά επιλήψιμο - μέσο, προκειμένου να προστατεύσει το κράτος. Ο μακιαβελισμός βέβαια, προσέλαβε και ευρύτερο περιεχόμενο, σύμφωνα με το οποίο σημαίνει τη μηχανορραφία, τη δολοπλοκία , την κυνικότητα και την άρση κάθε ηθικού φραγμού για την επίτευξη στόχων.

Το τρελλό πανηγύρι, όταν έχουμε οπαδούς της Μαιευτικής μεθόδου απέναντι σε Μακιαβελιστή(-ες) συμβαίνει στην περίπτωση που οι πρώτοι είναι πραγματικά ικανοί ,έξυπνοι και αυτόφωτοι , ενώ οι άλλοι είναι απολυτα κουτοπόνηροι και εντελώς αμοραλιστές( το ετερόφωτοι δεν το λέω, εννοείται).
Πάντα δηλαδή.

Αργά ή γρήγορα, τους δεύτερους τους ξεβράζει το κύμα. Και βήχουν από τη σκόνη που άφησαν πίσω τους οι πρώτοι.

Ελεύθερη ώρα

Αίνιγμα για παιδιά του νηπιαγωγείου:

Ποιο μέρος του κόσμου έχει τα καλύτερα Λουτρά;

( Λουτρά = προγενέστερη μορφή των σημερινών spa. Ιαματικά νερά, λασπόλουτρα, φύκια και διάφορα άλλα τέτοια γλυτσερά πράγματα.
Λουτρά = κατάλληλες περιοχές για διακοπές υπερηλίκων.)

Ελάτε σύντροφοι, περιμένω απαντήσεις. Ο νικητής θα λάβει έπαινο.

Καλορίζικος; ΄Η μπα;

Ο κ. Εμμανουήλ Σκαρμέας θα είναι ο νέος γενικός διευθυντής της Επιτροπής Κεφαλαιαγορας;

Κάτι είχε ακουστεί για τον κ. Ξεν. Αυλωνίτη αλλά τελικώς δεν προχώρησε μέχρι τέλους το σενάριο;

Δε διαβάσαμε ωστόσο κάτι σχετικό με το πρώτο όνομα πουθενά, άρα μάλλον εχουμε μπερδευτεί ...

Ζητούμε συγγνώμη προκαταβολικά εάν μεταδίδουμε λάθος όνομα...

Ο επόμενος !

Τί ήταν αυτό που μας βρήκε;


Για τον Πλούτωνα λέω σύντροφοι...

Εξέπεσε - ο καημένος - ως πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος.


Μετά από εβδομηντατόσα χρόνια παρακαλώ !

Ρε σεις, υπάρχει ελπίς !

Εδώ κοτζάμ Πλούτωνας και πήρε πόδι...

Υγ/ Ευχαριστώ για τα mails σας, η αγωνία δικαιολογημένη, η υποστήριξη δεδομένη.

Είναι όντως έξοχη...

Επειδή μας άρεσε κι΄εμας πολύ...

Αξίζει να είναι η δεύτερη φωτογραφία τούτου του blog...

Kαι όπως μας δασκάλεψαν, λες και είμαστε τόσο μικρά παιδιά που θα το χάναμε..., η δεύτερη ματιά είναι αυτή που αξίζει.


Καλή σας μέρα.

Κόκκινη κλωστή δεμένη....

Ζέστη έχει, για ύπνο δεν πάμε ακόμα, τί θα λέγατε να πούμε παραμυθάκια;
Κάποιοι μπορεί να καλμάρουν και να τους βοηθήσουμε να δουνε όνειρα γλυκά.



Μία φορά κι΄εναν καιρό, ζούσε ένας κότσυφας που τον έλεγαν....
Αστειεύομαι, πάμε πάλι.

Μία φορά κι΄έναν καιρό ζούσε ένας γέρος. Οχι από αυτούς τους καλούς γέρους που έχουμε στο νου μας ως παππούδες ή Αη -Βασίληδες, αυτός ήταν ένας άλλος γέρος, άσχημος, κακός και λίγος.

Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό του, το λίγος ήταν και η αρχή όλων των κακών. Η ανασφάλεια βλέπετε προκαλεί τις μεγαλύτερες καταστροφές...
Και αυτός από την ανασφάλεια και τη γυφτιά του τα έπαθε όλα...

Οταν ήταν νέος, ο γέρος ντε, του παραμυθιού μας, ήταν σχετικά καλός στη δουλειά του. Και γιατί λέμε σχετικά καλός; Γιατί τότε οι συνάδελφοί του ήταν ελάχιστοι(σε σχέση με σήμερα)
, ο χώρος στον οποίο κινείτο πολύ πιο περιορισμένος, καταλαβαίνετε αδέλφια, ο μονόφθαλμος ήτο ήρωας μεταξύ των τυφλών...


Τα χρόνια περνούσαν και ο ήρωάς μας ( τρομάρα του, μόνο ήρωας δεν είναι, αλλά έλα που λέμε παραμύθι) αποκτούσε όνομα. .. Στην πιάτσα την επαγγελματική...Νταβατζή να τον πούμε; ΄Η τζαμπατζή; Δεν ξέρω τί μου φαίνεται μεγαλύτερη ντροπή...

Οπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη. Δεν υπήρχε τζάμπα μάσα, τζάμπα ταξίδι, δωράκι, κρασάκι, σκατουλάκι( αρκεί να ήταν τζάμπα) από το οποίο να απουσίαζε ο γέρος.

Το έχουμε σκεφτεί πολλές φορές, γιατί όλοι οι οικοδεσπότες υπήρξαν τόσο καλοί μαζί του; Και τόσο ανεκτικοί;
Κάποτε ίσως είχαν την ανάγκη του, ή μάλλον, για να είμαστε ακριβείς, δε γουστάραν τον φτηνό πόλεμό του, την κακιασμένη και χωρίς επιχειρήματα επίθεσή του. Σε περίπτωση που τον άφηναν έξω από ένα κάλεσμα, από ένα δώρο...
Οπότε, σου έλεγαν, ας πάρουμε μαζί μας και τον γύφτο. Ενα πιάτο παραπάνω, ένα εισιτήριο παραπάνω, δε χάλασε ο κόσμος.
Ο γύφτος βέβαια δε χαμπάριαζε από τέτοια. Οτι ίσως να μην ήταν ευπρόσδεκτος, ότι ίσως να τον σιχτίριζαν όλοι από μέσα τους όταν τον έβλεπαν.

Και ξέρετε γιατί το έκαναν; Οχι, δεν ήταν κακοί και ζηλιάρηδες όλοι οι άλλοι. Φυσιολογικοί άνθρωποι ήταν. Και αυτό ακριβώς δεν άντεχαν: ένας λίγος, ένας γύφτος, ένας πεινάλας, να βρίσκεται πάντα πάνω στο κεφάλι τους. Και να τους παίρνει όλους η μπάλα: Αφού αυτός ο πρεσβύτερος είναι τόσο γύφτος, κάπως έτσι θα πρέπει να είναι όλοι του επαγγελματος. Αδικία μεγάλη αυτό.

Πολλοί οικοδεσπότες μάλλον σκέφτηκαν έτσι αρκετές φορές, πολλούς αθώους πήρε σίγουρα η μπάλλα τα τελευταία χρόνια.

Και φτάνουμε στο σήμερα: Ο γέρος παραμένει στη θέση του. Ούτε λόγος να πάει σπίτι του, να αράξει, να φτιάξει κανένα χαμομήλι( τρομάρα του το παίζει και γόης... τόσο ηλίθιος) , να αφήσει χώρο - και επισήμως, γιατί στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν προσφέρει, αλλά δημιουργεί συνεχώς προβλήματα - στους επόμενους, τόσο ικανότερούς του.

Και τί ; Θα χάσει τα τζάμπα ταξίδια; Εδώ ένα ταξίδι ετήσιο του έκοψε κάποτε ένας οικοδεσπότης( μετά από αιώνες ) και ακόμα το πληρώνει ο χριστιανός...
Δεν είναι μόνο που δεν πάει σπίτι του ο γέρος, είναι που δημιουργεί προβλήματα και σε όλους όσους έχουν την ατυχία να συνεργάζονται μαζί του.

Συμπλεγματικός, κακιασμένος, πεινασμένος(ποτέ δε χορταίνει ο εκ γενετής γύφτος, δεν το ξέρετε;), με απληστία ανάλογη της ηλικίας του, ελάχιστος στη δουλειά του( όταν δεν έχει δωράκι δεν ασχολείται ιδιαίτερα), μόνο πρόβλημα δημιουργεί.

Γιατί τον κρατούν ακόμα οι δεκάδες οικοδεσπότες που τον πληρώνουν; Ούτε την ελάχιστη επιρροή δεν ασκεί πια στην πιάτσα. Γιατί δε δίνουν τα χρήματα - τα πολλά χρήματα - που τον πληρώνουν κάπου αλλού; Αν όχι σε συνάδελφό του, σε ένα ορφανοτροφείο βρε αδελφέ. Να συγχωρεθούν και τα πεθαμένα τους...

Αφού όλοι τον έχουν πάρει μυρωδιά. Και απλώς δεν καταδέχονται ούτε να τον χαιρετήσουν. Πόσο μάλλον να τον βρίσουν.

Και αν ακόμα δεν τον έχουν πάρει με τις κλωτσιές, δύο είναι οι λόγοι :

- Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη τη δουλειά τους, που ζουν από αυτή χωρίς ταυτόχρονα να έχουν μάθει να γλύφουν εκεί που περιφρονούν. Είναι άνθρωποι που απο πιτσιρίκια έμαθαν τί θα πει τσίπα. Και αρνούνται να ξεφτιλιστούν για να γίνουν αρεστοί στο μίζερο γεροντάκι της ιστορίας μας.

- Υπάρχουν άνθρωποι, μάλλον οι ίδιοι ή περίπου οι ίδιοι με τους παραπάνω, που σέβονται ηλικίες. Κακώς κατά τη γνώμη μου, και μένα έτσι μου το έμαθαν όταν ήμουν πιτσιρίκος αλλά στην πορεία βρήκα τις εξαιρέσεις μου, αλοίμονο να δίνουμε δίκιο στον κάθε μ...λακα μόνο και μόνο επειδή έχει καβατζάρει την 7η δεκαετία της ζωής του.


Είπαμε, δικαιώνονται οι νεκροί, ας πάει στο καλό. Μην αρχίζουμε να δικαιώνουμε και τον κάθε γύφτο. Οχι τίποτε άλλο, αδικούμε άλλους υπέροχους και τόσο διαφορετικούς συνομηλικούς του.


Ο περίγυρός του τον περιφρονεί. Συνάδελφοί του που τα τελευταία χρόνια βρέθηκαν επαγγελματικά κοντά του, μιλούν γι΄αυτόν και σηκώνουν φρύδι.
Αυτό κατάφερε ο γέρος του παραμυθιού μας, να μην έχει τον σεβασμό και την εκτίμηση κανενός.

Δε δείχνει να πτοείται, αφού έτσι ήταν πάντα, τώρα θα του στοιχίσει η έλλειψη σεβασμού;
Δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας συναδελφός του που να τον εκτιμάει πραγματικά. Εκτός από ελάχιστα γιουσουφάκια που όμως δεν τα μετράμε γιατί τα λυπόμαστε κατά βάθος.

Από τί είπαμε ότι πάει ένας γέρος; Και από πέσιμο...

Αφιερωμένο εξαιρετικά τούτο το παραμύθι σε όσους εκλεκτούς και σοβαρούς τύχει να περάσουν απο δω. Και να βρουν στο παραμύθι μας αντίστοιχους ήρωες της δικής τους επαγγελματικής ζωής.
Ας μη μασάνε, αρκετά με τα κακόμοιρα ανθρωπάκια που ασκούν εξουσία εκ του ασφαλούς. Επειδή κάποιοι αποδείχθηκαν στο παρελθόν πολύ ευγενικοί και δεν τους ξεφτίλισαν δημοσίως. Και εγκαίρως.


Α ναι, μην το ξεχάσουμε:Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή γεγονότα είναι απολύτως συμπτωματική φίλοι μας. Εμείς ένα παραμύθι σκαρφιστήκαμε, για να ξεχάσετε την κολασμένα ζεστή βραδυά.

Illusion, illusione, παραίσθηση

Κάτι που έχει να κάνει με τον κ. Λαυρεντιάδη, δεν το πιάσαμε εντελώς, μας το φώναξαν και ενώ οδηγούσαμε, τί να πούμε...

Για ένα τέτοιο θέμα θα συγκεντρωθούν την Παρασκευή τα μέλη του ΔΣ του ΧΑ.

Στον τρίτο όροφο, όπως πάντα. Εκεί θα συνεδριάσουν.

Ας περιμένουμε να δούμε τί θα αποφασίσουν...

Πάμε στο Φάληρο για καφέ...

Όλα τα έχει τούτη η βραδιά...

Είχε σεισμό, έχει ζέστη, είχε ησυχία Αυγουστιάτικη, είχε και ειδήσεις ξαφνικές.

Τί λέμε λίγα posts παρακάτω για την εφημερίδα Καθημερινή; Ξεχάστε τα μισά. Δεν φταίμε εμείς αδέλφια, εκείνοι φταίνε.
Που αλλάζουν γνώμη κάθε τόσο. Τώρα, αυτό καλό είναι;


Πήγα για τσιγάρα προ διώρου, όχι στον δικό μου περιπτερα, αυτός κάνει διακοπές οικογενειακές στην Καραϊβική.

Ο νέος περιπτεράς, λίγο παρακάτω από τον προηγούμενο, με περίμενε με χαμόγελο κακό. Είχε διαβάσει ό,τι έγραφα και με περίμενε...
Περίμενε ότι θα ξεμείνω από τσιγάρα ( και σοκοφρέτες) και ότι κάποτε θα τον επισκεφτώ. Μου μίλησε, μου εξήγησε, με ταρακούνησε, σας τα μεταφέρω:

Ο κ. Στ. Ζούλας ΔΕ θα είναι τελικά διευθυντής της Καθημερινής , ούτε καν προσωρινός.
Αντίθετα, διευθυντής της Κ θα αναλάβει ο κ. Αντώνης Καρκαγιάννης. Γιούπι !!!!

Δεν τον γνωρίζω προσωπικά αλλά τον διαβάζω όποτε γράφει.Και μου αρέσει. Γιατί είναι υπερ-ευφυής , μάστορας, συνειδητοποιημένος, ρεαλιστής. Χωρίς να γνωρίζω πόσο προσωρινή είναι αυτή η θέση, νιώθω την ανάγκη να εκφράσω την απόλυτη ικανοποίησή μου.
Μεταξύ των δύο συνομήλικων( περίπου;) την εφημερίδος, του κ. Καρκαγιάννη και του κ. Νικολάου( σύμβουλος έκδοσης δεν είναι;), δε μπορώ, θα ξεκαθαρίσω πως ο κ. Α.Κ είναι χωρίς αμφιβολία ο αγαπημένος τούτου του blog.
Ξαναλέω, άπιστοι Θωμάδες, χωρίς να υπάρχει( και προφανώς δεν πρόκειται να υπάρξει και στο μέλλον) κανένας απολύτως λόγος προσωπικός.

Αλλά, ας συνεχίσουμε με τη συγκεκριμένη εφημερίδα: Δύο οι διευθυντές συνταξης από σήμερα, οι κ.κ. Ν. Κωνσταντάρας και Κ. Καλλίτσης. Οι 3 αρχισυντάκες παραμένουν οι ίδιοι.

Αυτή θα είναι η ταυτότητα της εφημερίδος από σήμερα; Θα δούμε.

Παραμένουν πολλά άλυτα ζητήματα εκεί μέσα, όσοι βρίσκονται εντός τα γνωρίζουν καλύτερα.

Από την άλλη, σε δουλειά να βρίσκονται μερικοί άνθρωποι. Με τίποτα δε χαίρονται... Κρίμα.

Να μην ξεχάσω...

Υπενθύμιση : Η καταληκτική ημερομηνία υποβολής ερωτημάτων του ανοικτού δημόσιου διαγωνισμού σε ευρώ (€) για την ανάπτυξη πληροφοριακού συστήματος υπηρεσιών παρακολούθησης και ελέγχου χρηματιστηριακών συναλλαγών και αποτροπής κατάχρησης αγοράς στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είναι η 14/8/2006.


Αντιγραφή από την ιστοσελίδα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Ας ελπίσουμε ότι όταν θα ανοίξουν οι φάκελοι, θα βρεθούν περισσότερες από μία προσφορές. Αυτή τη δεύτερη φορά.

Συναγερμός( παρολίγο)

Μεταγραφές ετοιμάζονται, προετοιμάζονται, ακούγονται στους διαδρόμους των χρηματιστηριακών εταιρειών.

Των μεγάλων χρηματιστηριακών εταιρειών.

Προς το παρόν όλα τα βλέμματα έχουν συγκεντρωθεί στην εξής μία: Την Π&Κ. Από κει προσπαθούν οι ανταγωνιστές να κόψουν κίνηση, να βολιδοσκοπήσουν και να πετύχουν ενδεχόμενες ενδιαφέρουσες μεταγραφές.

Μία ήταν στο παρα τρία να γίνει, δε θα γίνει τελικά. Ας ησυχάσει η άλλη ομάδα, δεν έχει νέες αφίξεις προς το παρόν.

Terminus minor- Εσχατο άκρο

Εληξε την προηγούμενη εβδομάδα η προθεσμία υποβολής δικαιολογητικών για τη θέση του γενικου διευθυντή της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Σας είχαμε ενημερώσει σχετικώς πριν αναχωρήσουμε, άρτι αφιχθέντες ξανά, λίγα πράγματα προλάβαμε να μάθουμε.

Οπως για παράδειγμα ότι το κύριο όνομα που ακούγεται, θεωρείται ανέκδοτο για όσους το πληροφορούνται. Σε βαθμό μάλιστα που να επιμένουν ότι ο ίδιος το διαρρέει. Το δεύτερο όνομα που ακούγεται είναι το υπάρχον, το τρίτο όνομα που ακούγεται θα πάει στο εξωτερικό για δουλειές άρα μάλλον δεν παίζει.

Δε μπορεί, μία δημοσκόπηση, έστω και εσωτερική, θα την κάνει ο πρόεδρος της ΕΚ. Και θα διαγράψει από τη λίστα του ( εάν υφίσταται) αυτόν τον πρώτο υποψήφιο. Στην αντίθετη περίπτωση, θα έχει να αντιμετωπίσει άλλου είδους προβλήματα φοβόμαστε. Εκτός αν ψάχνει για απλό γραμματέα- yes man.

Metaphysical logic, logique metaphysique

Ο κ. Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, διευθυντής της Καθημερινής, παραιτήθηκε.

Ο κ. Στάμος Ζούλας αναλαμβάνει προσωρινώς τα καθήκοντα διευθυντή της εφημερίδος.


Ο κ. Κωνσταντίνος Καλλίτσης( Ημερήσια, Εθνος) πηγαίνει επίσης στην Καθημερινή.

΄Ηταν, λένε οι φήμες, να πάει στο Βήμα ( είχε αρχίσει να δίνει το παρών και στις συσκέψεις του Βήματος) , όμως τελικά κάτι έγινε, κάποιος τσίνισε( θα μπορούσε και ο ίδιος;) και τελικά παίρνει το δρόμο του Φαλήρου και αυτός. Η ακριβής θέση του δεν έχει ακόμα προσδιορισθεί.


Ο κ. Νίκος Κωνσταντάρας, διευθυντής σύνταξης της Καθημερινής, δεν ξέρουμε τί σκέφτεται.

Οπως επίσης δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τί σκέφτεται ολόκληρο το Οικονομικό τμήμα της εφημερίδος. Στο οποίο ετοιμάζουν αναδιαρθρώσεις.


Ο κ. Αντώνης Καρακούσης θα πάει εν τέλει διευθυντής σύνταξης στο Βήμα; Ετσι φαίνεται. Οχι, δε φανταζόμαστε ότι η αλλαγή πορεία του κ. Καλλίτση έχει να κάνει με την παρουσία του κ. Καρακούση στην ίδια εφημερίδα. Απλή σύμπτωσις αγαπητοί μου .

Η δε οικονομική εφημερίδα στην οποία ετοιμάζονται αλλαγές σημαντικές, δεν έχει πάρει ακόμα χαμπάρι τί της έρχεται.

Κατά τα άλλα, καλά. Πολλοί αναμένουν την αντεπίθεση - από τον επόμενο μήνα- μεγάλου εκδοτικου συγκροτήματος και την πώληση άλλου. Εξίσου μεγάλου.

Robert Doisneau....( αφιέρωση !)

Αφού ρωτάτε και αναρωτιέστε και στέλνετε mails και δίνετε προσωπικά σας στοιχεία( mails, τηλέφωνα, διευθύνσεις ! Σταματήστε, δε θέλω άλλα στοιχεία) για να σας πω πώς είμαι, πώς μοιάζω, τί ύψος έχω, τί ηλικία έχω, αν εχω φαλάκρα, αν φοράω γυαλιά, ορίστε:

Εγώ , ένα περασμένο καλοκαίρι. Πήρατε μία γεύση της εμφάνισής μου;


Κάπως έτσι με πέτυχαν και οι εξελίξεις των προηγούμενων ημερών .


Μαζεύω καλάμια και λοιπά σύνεργα και επιστρέφω.

Κάποιοι πρέπει να δουλέψουν ( και) τον Αυγουστο.

Ανοίγουμε σύντομα!

ET MON COEUR N΄ETAIT QUE VOS PAS

Αναχωρούμε για β΄γύρο διακοπών. Πριν, ήταν το Αιγαίο, τώρα το αντίπαλο δέος ( Ιόνιο).

Με το Ιόνιο τα πηγαίναμε πάντα καλύτερα, περισσότερο το πράσινο, λιγότεροι οι βράχοι, πιο κρυφές οι παραλίες, πιο κρύα τα νερά.

Φεύγουμε διότι πρέπει να ξεκουραστούμε ( ναι, κι΄αλλο !!) , πρέπει να συναντήσουμε αγαπημένους, πρέπει να προχωρήσουμε και άλλα πράγματα. Πολύτιμα και ελαφρώς αφημένα εσχάτως.
Κυρίως όμως, φεύγουμε γιατί το μυαλό μας είναι αλλού.
Προσωρινά, ευχόμαστε.

Μέχρι να επιστρέψουμε, ξέρετε εσείς...

Τα μάτια και τα αυτιά μας είστε.


στο επανιδείν...Εντός του μήνα, μη φωνάζετε...

Ολα τα άλλα τα έχει λύσει.

Ψάχνει νέο γενικό διευθυντή ο κ. Πιλάβιος. Εβαλε και σχετική προκήρυξη. Στην ιστοσελίδα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.


Το γιατί δεν το ξέρουμε. Και δεν το καταλαβαίνουμε. Ελπίζουμε να το ξέρει ο ίδιος τουλάχιστον.

Ο θείος Πέτρος και...

.... Η Υπόθεση του Ρήμαν, το Τελευταίο Θεώρημα του Φερμά και η Εικασία του Γκόλντμπαχ- η απόδειξη της παρατήρησης ότι κάθε ζυγός μπορεί να εκφραστεί ως άθροισμα των δύο πρώτων, ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα προβλήματα της Θεωρίας των Αριθμών ...


Αυτά είναι κάποια από τα δυσκολότερα προβλήματα στα μαθηματικά...

Το 1914, ο Ράσελ και ο Ουάιτχεντ, εξέδωσαν το μνημειώδες Principia Mathematica, προτείνοντας για πρώτη φορά έναν απόλυτα σαφή τρόπο να μιλά κανείς για την Επαγωγή. Ομως, παρ΄όλο που το καινούργιο αυτό εργαλείο υποσχόταν πολλά για μία τελεσίδικη απάντηση στην απαίτηση του Χίλμπερτ, οι δύο Εγγλέζοι θεωρητικοί της Λογικής απέτυχαν να αποδείξουν την κρίσιμη ιδιότητα. Η Πληρότητα των Μαθηματικών Θεωριών , δηλαδή το γεγονός ότι κάθε πρόταση είναι και αποδείξιμη , δεν είχε ακόμα αποδειχθεί....


Εάν ο κ. Απόστολος Δοξιάδης σκοπεύει , πουλώντας το μερίδιό του στη Unisystems ,να γράφει συχνότερα εμείς απλώς προσευχόμαστε να το κάνει...

Στο καλό

Εφυγε η κ. Ευγενία Παπαθανασοπούλου από το ΧΑ; Και τί θέλετε να κάνω εγώ; Γιατί μου λέτε;

Πρώτον: Εάν πιστέψω το οργανόγραμμα που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα του ΧΑ, η κ. Παπαθανασοπούλου δεν έφυγε. Εσείς λέτε ψέμματα και σπέρνετε ζιζάνια. Η κ. Παπαθανασοπούλου παραμένει σταθερή στη θέση της.


Δευτερον: Εάν πιστέψω εσάς. Αντε και έφυγε. Στο καλό να πάει η γυναίκα. Τί θα κάνει τώρα το ΧΑ χωρίς εκείνη; Ο,τι έκανε τα προηγούμενα 129 χρόνια της λειτουργίας του. Θα τα καταφέρει μία χαρά δηλαδή.

Μας χαλάει....

Μας χαλάει....( Πάμε πάλι, περίπου 6 μήνες έχουμε να φτιάξουμε τέτοια λίστα).

- Μας χαλάει η μιζέρια όπως κι΄αν εκδηλώνεται αυτή. Αλλωστε καλοί μου φίλοι, ο μίζερος είναι μίζερος παντού, ο γενναιόδωρος επίσης. Μην τα λέμε αυτά, γνώσεις Β΄Δημοτικού είναι.

- Μας χαλάνε οι βαρετοί δημοσιογράφοι . Καλοκαίρι, με τόσες αλλαγές και τόσες εξελίξεις γύρω μας και αυτοί να γράφουν τα ίδια και τα ίδια. Κλισέ φράσεις, προκάτ θέματα, περυσινή φωτογραφία και βιβλιογραφία. Φαντασία μηδέν. Ντροπή !

- Μας χαλάνε οι διχασμένες προσωπικότητες. ΄Η καλύτερα, οι πεινασμένες τσέπες. Απορήσαμε αρχικά, ξεκαρδιστήκαμε στη συνέχεια διαβάζοντας άρθρα του Χ ( για παράδειγμα) δημοσιογράφου σε μία εφημερίδα σχετικά με το Ψ θέμα. Ο δημοσιογράφος φωνή και αντάρα κατά του τάδε. Μπινελίκια, βρισίδια, παραδείγματα, δεν είναι κατάσταση αυτή, τί αίσχος εξαγορά, ποιον νομίζουν ότι κοροιδεύουν...
Ελάχιστα 24ωρα μετά, ο ίδιος δημοσιογράφος, με ψευδώνυμο( εννοείται ότι δεν υπάρχει ευκολότερο πράγμα στον κόσμο από το να μάθεις ποιος κρύβεται πίσω από ένα ψευδώνυμο. Ο περιπτεράς μας τους ξέρει όλους), να γράφει τα ακριβώς αντίθετα : σούπερ εξαγορά, μπράβο και στις δύο πλευρές, θαυμάσιο προδιαγράφεται το μέλλον τους... Βρε ουσττ . Είσαι και μεγάλος άνθρωπος..Η μεταγραφή σε μάρανε.

- Είναι ψιλοσυνέχεια του προηγούμενου, αλλά καλύπτει ευρεία γκάμα ανθρώπων. Οι γνωστοί σε όλους μας πεινασμένοι. Το κακό αρχίζει από τα παιδικά σου χρόνια. Δεν έχει τόσο να κάνει με το αν είχες φτωχούς ή πλούσιους γονείς, έχει να κάνει με το πώς σε μεγάλωσαν, τί σου είπαν, πώς στο εξήγησαν το όνειρο.Τί να κυνηγάς, μέχρι πού, γιατί, πώς. Ο πεινάλας είναι ο τύπος του ανθρώπου που πουλάει ψυχή+κολλητούς+τσίπα+φιλότιμο για 200 ευρώ παραπάνω. Δε χορταίνει ποτέ και θεωρεί ότι τα ευρώ τον κάνουν άνθρωπο. Αμ δε...

- Μας χαλάνε οι μάγκες του γλυκού νερού( οι κωλοέλληνες που λέμε παρακάτω) αλλά και οι σχεδόν αντίστοιχες κυρίες . Αυτες που παραγγέλνουν μία απλή μπριζόλα και αντί να αφήσουν τον σερβιτόρο στην ησυχία του αρχίζουν : είναι από γουρούνι; Πόσων ημερών; Το γουρούνι ήταν μελαγχολικό όταν το σφάξατε ή είχε τα κέφια του; Την ψήνετε 8 ή 12,4 λεπτά; Πόσους κόκκους πιπεριού ρίχνετε από πάνω; Πριν ή μετά το ψήσιμο; Με τί την συνοδεύτετε;Πατάτες;;; Α όχι, θέλω λαχανικά του ατμού, γίνεται; Τί λαχανικά όμως; Καρότα και κουνουπίδι; Αφήστε το καλύτερα. Ρυζάκι βάλτε. Είναι σημερινή η μπριζόλα ; Γιατί αν είναι ημερών να πάρω κάτι άλλο ( ναι κυρά μου, προ πενταλεπτου το σφάξαν το ζωντανό. Για τα μάτια σου μόνο). Συνήθως, στο πλάι των μανιακών/υστερικών/βαρετών αυτών γυναικών κάθονται άντρες στωϊκοί, σοβαροί, αξιοπρεπείς, ευγενείς. Το βλέπεις στο ύφος τους, όταν η κυρία κλείνει μισάωρο στιχομυθίας με το γκαρσόνι, αυτοί κοιτάνε το κενό. Και την ονειρεύονται (την κυρία) στο φούρνο με πατάτες...

- Τί άλλο μας χαλάει καλοκαιριάτικα; Η τηλεόραση στο σύνολό της. Οταν δεν έχει ειδήσεις, έχει επαναλήψεις της τελευταίας 20ετίας. Φτύνεις τον κόρφο σου κάθε τόσο αφού πολλοί πρωταγωνιστές έχουν ήδη χαιρετήσει τα πλήθη... Οταν έχει ειδήσεις, νοσταλγείς τις επαναλήψεις. Ραδιόφωνο και μόνο ραδιόφωνο μέχρι τον Σεπτέμβριο.

- Είμαστε ακόμα σε φάση διακοπών. Δεν θα αφήσουμε να μας χαλάσει κάτι άλλο προς το παρόν.Αρκετά.

Μας φτιάχνει ....

Από το χειμώνα έχουμε να φτιάξουμε τέτοια λίστα. Πάμε και μία Αυγουστιάτικη λοιπόν:

Μας φτιάχνει :

- Μας φτιάχνει το καλοκαίρι γενικά. Οπου και να είσαι ωραία είναι, εάν μάλιστα σου κάτσουν και οι ιδανικές συνθήκες στα λοιπά, ψηφίζουμε καλοκαίρι δαγκωτό( αν και το φθινόπωρο παραμένει η αγαπημένη μας εποχή).

- Μας φτιάχνουν οι ξαφνικοί έρωτες. Οχι αυτοί που τραγούδησε η Βιτάλη( και ερμήνευσε η Μπ. Λιβανού), οι άλλοι , οι χρηματιστηριακοί. Αδέσμευτη την αφήσαμε την P&K, μνηστευμένη τη βρήκαμε. Αμα είναι για καλό, εμείς μέσα. Να δούμε πότε θα τολμήσουν οι άλλοι( λιγότερο δυνατοί κιόλας).

- Μας φτιάχνουν οι πλάκες. Ομόφωνα όλοι εμείς, δίνουμε το χρυσό βραβείο πλάκας στην Τράπεζα Κύπρου. Τί στόμφος, τί σιγουριά, τί αυτοπεποίθηση, τί αισιοδοξία. Τότε, στη Συνέντευξη Τύπου για τη δημόσια πρότασή τους. Ηθελαν την Εμπορική οι άνθρωποι. ΄Η τουλάχιστον κατάφεραν να μας πείσουν ότι την ήθελαν. Μετά, άλλαξαν γνώμη, πάει η αισιοδοξία, πάει ο τσαμπουκάς, πάνε οι δηλώσεις, τους αξίζει το χρυσό, μην το συζητάτε.

- Εξακολουθούν να μας φτιάχνουν οι καλοδιάθετοι άνθρωποι. Αυτό υπάρχει και στη χειμωνιάτικη λίστα, έλα όμως που το θεωρούμε τόσο σημαντικό...Οι καλοπροαίρετοι, οι προσεγμένοι, οι προσγειωμένοι, οι ωραίοι τύποι γενικά. Αυτοί που έχουν πιάσει το νόημα της ζωής τελικά.

- Μας φτιάχνουν οι ωραίες φάτσες. Και οι ωραίες παρουσίες. Ειδικά αυτή η εποχή είναι υψηλού κινδύνου για να πέσεις στην παγίδα. Να έχεις το ακαταλόγιστο και να ντύνεσαι/στολίζεσαι σα να είσαι η ωραιότερη του πλανήτη. Πού πας καλή μου ;;;

- Μας φτιάχνει η αξιοπρέπεια. Εντάξει, επανάληψη κι΄αυτό, αλλά όπως θα δείτε παρακάτω ο σπάνιος μ... που συναντήσαμε μας έκανε α) να του αφιερώσουμε ολόκληρο post β) να θυμηθούμε τη σημασία του να είσαι κυριος...

- Μας φτιάχνουν οι ενδιαφέρουσες διαφωνίες. Ακόμα κι΄αν δε βγαίνει αποτέλεσμα, όταν και οι δύο πλευρές έχουν κάτι να πουν, το ματς έχει ενδιαφέρον.

- Μας φτιάχνουν επίσης οι αλλαγές που έρχονται. Οχι επειδή δαμάζαμε τα κύματα να φανταστείτε ότι είχαμε παρατήσει όλα τα άλλα. Θα σφίξουν πολλοί πισινοί άμεσα, σας δίνουμε το λόγο μας ότι θα σας πούμε τα πάντα άμεσα( δώστε μας λίγες ώρες προθεσμία.Να συνέλθουμε από το ταξίδι... Να συνηθίσουμε και πάλι την Αθήνα).

- Μας φτιάχνουν τα παράγωγα. Σε βαθμό παρεξήγησης! Ηρθε η ώρα να πάνε σπίτι τους τα άσχετα τυπάκια των προηγούμενων ετών. Ανοίγει η αγορά, να φεύγουν οι πρωϊνοί...

Καλοκαιρινοί Κωλοέλληνες

Μεσημέρι Ιουλίου, δίπλα στη θάλασσα.

Εγώ και η παρέα μου σε ένα τραπέζι. Παραθαλάσσιας ταβέρνας, τα κλασσικά ωραία σκηνικά: ζέστη, με τ΄αλάτια, μετά από ώρες στην παραλία, καψαλισμένοι και διψασμένοι. Είναι η ώρα που η κάθε ταβέρνα φαίνεται όαση, που η χειρότερη μπύρα μοιάζει με νέκταρ, αρκεί να είναι παγωμένη. Που δε σε νοιάζει η μάρκα ούζου, αρκεί να συνοδεύεται από άφθονα παγάκια.

Είναι η στιγμή που κάνεις κέφι την όποια παρέα, όχι απαραιτήτως γιατί η παρέα σου είναι η καλύτερη, αλλά γιατί τέτοια ώρα τέτοια λόγια: Ολα ωραία μοιάζουν μετά το κολύμπι. Και μακρυά από τις δουλειές . Και με το κινητό χωμένο στην τσάντα.

Πίσω μας, διάφορες παρέες. Μία όμως κατάφερε να κλέψει την παράσταση. Λόγω ηχορύπανσης καταρχάς. Στο τρίτο τσίριγμα, γυρνάω την πλάτη να δω: 8μελής παρέα, 4 ζευγάρια. Μέσος όρος ηλικίας τα 50. Ούτε νέοι ούτε γεια σας. Από τους 8, είχε ήδη διακριθεί ένας. Ο σπανιότερος όλων μ....

Γκριζομάλλης, μετρίου αναστήματος(ναι, φυσικά. Σηκώθηκε κιόλας στη συνέχεια. Για όσους δεν τον είχαν πάρει είδηση ως τότε), μετριότατης γοητείας, όμως ο κλασσικός τύπος μεσήλικα που ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ OTΙ ΑΡΕΣΕΙ ΤΡΕΛΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΟ - ΑΓΝΩΣΤΟ - ΘΗΛΥΚΟ.

Τον άκουγα που φώναζε μωρό μου όλη την ώρα. Στην αρχή υπέθεσα ότι φωνάζει έτσι τη γυναίκα/γκόμενά του. Δε θα με πείραζε, παρόλο που θεωρώ επιεικώς γελοίο να διατυμπανίζεις τον έρωτά σου(;) έτσι δημοσίως και συνεχώς. Εκτός αν είσαι έως 17 ετών.

Ο σπάνιος όμως δεν αποκαλούσε έτσι τη γυναίκα/γκόμενά του. Οταν μετά άρχισα να ακούω μωρό μου όμορφο μία πατάτες, μωράκι μου φέρε ένα καραφάκι ούζο και ΠΟΛΛΑ παγάκια, μ΄ακουσες μωράκι μου ή να στο πω στο αυτί ; ξέχασα την ανατροφή μου και γύρισα ξανά το κεφάλι μου: Για να διαπιστώσω ότι ο σπάνιος αποκαλούσε έτσι την όμορφη, νεαρά( και δυστυχώς φοβισμένη) σερβιτόρα.

Για μένα ήταν η πολλοστή φορά στην ταβέρνα εκείνη, ξέρω τον ιδιοκτήτη, τη γυναίκα του, τις κόρες του, τον πατέρα του, μέχρι και μία θεία του. Και βεβαίως όλο το προσωπικό.

Η συγκεκριμένη όμορφη νεαρά, ήρθε από τη Μολδαβία. Δεν είναι ούτε 25, είναι κουκλάρα, έχει αφήσει πίσω ολόκληρη οικογένεια και κάνει ζωή 50αρας νοικοκυράς: δε βγαίνει, δε γλεντάει, δεν ερωτεύεται, δεν ονειρεύεται, δεν δεν δεν.

Γιατί είναι πολύ φτωχή. . Και δουλεύει σα σκυλί μήπως και μαζέψει κανένα ευρώ παραπάνω μέχρι να μπει ο Οκτώβριος. Και παρόλο που στο αφεντικό στάθηκε τυχερή, και παρόλο που τα παιδιά του αφεντικού της φέρονται σα να είναι μία από αυτές, και παρόλο που όλοι την στηρίζουν, αυτή φοβάται. Τον βλέπεις στη ματιά της το φόβο.

Ο φόβος και η φτώχεια την κάνουν να το βουλώνει σε όλους τους κρετίνους που κατα καιρούς σερβίρει. Εγώ κατά τύχη πέτυχα έναν, σίγουρα υπάρχουν κι΄αλλοι πολλοί. Εχω ξαναπετύχει άλλωστε.

Πόσο ξεφτίλας πρέπει να είναι ένας άντρας, για να πουλάει μαγκιά ( του κώλου) και να κάνει επίδειξη ανδρισμού και ευφυίας( του κώλου πάλι) σε ένα τέτοιο κορίτσι; Πόση φάπα πρέπει να πέφτει όλη τη χρονιά από τη γυναίκα και τη δουλειά του για να ξεσπάει στη σερβιτόρα από τη Μολδαβία; Και με κάθε εξυπνάδα που πετάει( τσιρίζοντας- για να τον ακούσει και το απέναντι νησί) να κοιτάει γύρω του για να διαπιστώσει πόσο εντύπωση έκανε; Πόσα κιλά ξεφτίλας μπορεί τελικά να σηκώσει ένας 50αρης;


Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε κάποιο μαγαζί, την επόμενη φορά που θα δείτε ένα φοβισμένο και ευγενικό κορίτσι να σας σερβίρει , το μόνο που δικαιούστε να του χαρίσετε είναι ένα ειλικρινές χαμόγελο. Και ένα γενναιόδωρο φιλοδώρημα αν είστε μάγκες.
Τα άλλα αφήστε τα για το σπίτι σας( αν σας παίρνει).