Θα δώσω σφαλιάρες...για το παιδί μου

Tρίτη εβδομάδα αγώνων. Αυτή τη φορά με την ενίσχυση των μεγαλυτέρων τάξεων.

Ζητούν απλά, ανθρώπινα πράγματα.

Ζητούν καταρχάς το υπόλοιπο του επιδόματος σε μία δόση. Πόσο είναι; Κάπου 103 ευρώ;

Ζητούν- αυτό ίσως έπρεπε να βάλω ως καταρχάς - μία πραγματικά μικρή ενίσχυση του βασικού τους μισθού. Θέλουν να πάει στα 1.400 ευρώ. Καθαρά, ολοκάθαρα 1.400 ευρώ.

Τί ώρες εργασίας έχει κατά μέσο όρο ένας δάσκαλος; Να πούμε 25; Να πούμε. Weekly. Εξαιρώντας βέβαια διευθυντές και διάφορους άλλους που έχουν και γραφειοκρατική δουλειά( η οποία τους κρατά έξω από τις τάξεις τους άτυχους άρα μειώνονται οι παραπάνω ώρες.).

Τώρα που στον αγώνα μπαίνουν και οι καθηγητές, το πράγμα γίνεται πραγματικά συγκινητικό. Θέλουν κι΄αυτοί 1.400 ευρώ. Επίσης ολοκάθαρα.
Μέσος όρος εργασίας ενός καθηγητή; 15-17 ώρες; Ναι. Την εβδομάδα, έτσι;

Και μετά έχουμε : Χριστούγεννα, Πάσχα, Καλοκαίρι, εθνικές εορτές, πολιούχοι σχολείων, πολιούχοι πόλεων, ευεργέτες σχολείων, τρεις ιεράρχες( αυτούς ευτυχώς τους τιμούν μία και όχι τρεις φορές το χρόνο) και διάφορα άλλα που σίγουρα τώρα μου διαφεύγουν. Σιγά το πράγμα θα μου πείτε, κάθονται οι άνθρωποι μερικές μερούλες το χρόνο και κάτι τρέχει.

Τα ιδιαίτερα; Ποια ιδιαίτερα μωρέ; Σιγά το πράγμα, είναι ΤΟΣΟ δύσκολο για έναν γονιο( υπάλληλο , του ιδιωτικού τομέα) να δώσει 30, 40, 50 ευρώ για μία ώρα ιδιαίτερου;Δεν κατάλαβα δηλαδή.

Ολα τα υπόλοιπα κορόιδα, τυχεροί ήθελα να πω, του ιδιωτικού τομέα, που έχουν περίπου το μισό βασικό μισθό από ό,τι αξιώνουν τώρα οι καλοί μας εκπαιδευτικοί, δουλεύουν τις τετραπλάσιες ώρες από τους καλούς μας εκπαιδευτικούς, κάθονται το 1/6 των ημερών που κάθονται οι καλοί μας εκπαιδευτικοί, και ταυτοχρόνως κόβουν το λαιμό τους για να πληρώσουν καλούς εκπαιδευτικούς έξτρα ώρες για τα βλαστάρια τους, καλά θα κάνουν να σωπάσουν.

Το λόγο έχουν οι εκπαιδευτικοί τώρα.