Αχ βρε Ελενίτσα...Σε θυμήθηκα απόψε...

Τί ήμουν όταν πήγαινα στο σχολείο; Εκτός από φοβερό παιδί, με πολλές κατακτήσεις, πολλούς φίλους , σούπερ επιδόσεις και άλλα τέτοια χριστιανικά;

Ημουν και απουσιολόγος- εννοείται.
Ομως ήμουν απουσιολόγος με στυλ.
Δεν καταδέχτηκα ποτέ να καρφώσω συμμαθητή, δεν ήταν του επιπέδου μου, καταλαβαίνετε...

Μόνιμα γραμμένη στο απουσιολόγιο ήταν μία λέξη : ουδείς.


Η πλειονότητα των καθηγητών ήταν πολύ καλές περιπτώσεις, άνθρωποι με σεβασμό στις ανάγκες μας (ο ένας ήταν αδιάβαστος, ο άλλος βαριόταν, η άλλη ήταν ερωτευμένη, ο παραάλλος είχε να πάει να βρει έναν φίλο του στη Θήβα) , έκαναν το κορόιδο όταν έβλεπαν 3-4 θέσεις άδειες και δέχονταν χωρίς φωνές και αντάρες το ουδείς.
Το πολύ πολύ να μου έριχναν κανα βλέμμα με νόημα, αλλά πάλι, ποιος είχε τότε όρεξη να ασχοληθεί με βλέμματα γεμάτα νόημα;

Ενας ήταν ο προβληματικός καθηγητής, ο μαθηματικός μας. Οσο καλός ήταν σ΄αυτό που δίδασκε, τόσο κολλημένος ήταν με τις απουσίες. Ακόμα και στην τελευταία τάξη του σχολείου, που εν πάση περιπτώσει αν δεν κάνεις και ολίγες κοπάνες είσαι ένα τίποτα.
Αυτός λοιπόν ο καθηγητής είχε ψύχωση, ήταν παρανοϊκός, ήθελε να είμαστε ΟΛΟΙ εκεί την ώρα που μίλαγε για πολυώνυμα, ούτε ασθένειες δεν σήκωνε ως δικαιολογίες. Ακόμα και τις πραγματικές ασθένεις τις σιχαινόταν, τις θεωρούσε φτηνή δικαιολογία.

Και στη δική του ώρα ουδείς έγραφα, παρόλο που ήξερα τί με περιμένε: Τσαντίλα,παρατήρηση, φρύδι σηκωμένο , Θέμη πότε είπαμε ότι έκλεισες ραντεβού με τον οφθαλμίατρο;

Οταν ήθελε να με τσαντίσει πολύ, μου έπαιρνε το απουσιολόγιο και το έδινε στην Ελενίτσα Τρ. Μία πολύ καλή μαθήτρια( όχι όμως η καλύτερη της τάξης, ποτέ δεν το ξεπέρασε αυτό η χαζή), η οποία γούσταρε τρελλά να κρατάει απουσιολόγιο στα χέρια. Ακόμα και την ώρα της γυμναστικής, σφιχτά στα χεράκια της το κρατούσε η Ελενίτσα το απουσιολόγιο. Και έγραφε κάργα ονόματα ... ( διότι δε νομίζω κανείς τελειόφοιτος που σέβεται τον εαυτό του να δίνει το παρών στην ώρα της γυμναστικής!! Στη χειρότερη περίπτωση βγαίναμε έξω από το σχολείο και πηγαίναμε στην απέναντι Εβγα να πάρουμε ένα Μilko και να καπνίσουμε. Στην καλύτερη, όλο και κάποιο φλέρτ βρισκόταν σε εξέλιξη...).

Για σκεφτείτε, τα αρχικα της ήταν... Ε.Τ, τίποτα δεν είναι τυχαίο σ΄αυτή τη ζωή σύντροφοι.


Ο ΕΤ λοιπόν, η Ελενίτσα δηλαδή, ακόμα το έχει το κουσουράκι. Μέχρι πριν λίγα χρόνια που μάθαινα από άλλους συμμαθητές νέα της, άκουγα ότι η Ελενίτσα είχε ...εισχωρήσει σε επίσημη υπηρεσία καρφώματος και ελέγχων( να μη δίνουμε και λεπτομέρειες γιατί μία στις 10.000 να με διαβάζει η Ελενίτσα, θα έρθει να με βρει και να με δείρει. Από τότε μου το φυλάει...).

Εμ πού θα εισχωρούσε η Ελενίτσα; Είπαμε, είχε απο μικρή αναπτυγμένο το αίσθημα της δικαιοσύνης.( όποιος τολμήσει να ξαναπεί την Ελενίτσα καρφί ή ρουφιάνα θα έχει να κάνει μαζί μου).


Επίλογος: Ο άνθρωπος δεν αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν. Τα κακά του γίνονται χειρότερα, τα καλά του παραμένουν αλλά μόνο με τη βοήθεια της νοημοσύνης (εάν αυτή υφίσταται) ενισχύονται...

Πρόταση: Παρασκευή σήμερα, δεν πνίγεστε φαντάζομαι στη δουλειά. Κάντε το εξής πείραμα: Ρίξτε μια ματιά γύρω σας, στους συναδέλφους σας και σκεφτείτε: Ποια θα μπορούσε να είναι η δική σας Ελενίτσα;
Ο δικός σας άνθρωπος δηλαδή;


Συμβουλή: Το πείραμα να το κάνετε χαμηλόφωνα, ή μάλλον με τη σκέψη σας μόνο. Μη μιλάτε δυνατά, μπορεί η δική σας Ελενίτσα να βρίσκεται πιο κοντά σας από όσο νομίζετε. ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ.

Καλημέρα σύντροφοι.Η διάθεσή μου είναι κάτι παραπάνω από καλή όπως ίσως διαπιστώσατε ήδη...