Στα φιλαράκια μας τα πραγματικά...Με αγάπη

Και αφού έχουμε αφιερώσει posts σε τόσους υπαρκτούς και μη, κακόμοιρους ή κακότυχους, νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να αφιερώσουμε και ένα post στους κολλητούς μας.

Οι κολλητοί μας είναι ελάχιστοι. Και κάθε μέρα που περνάει,το σιγουρεύουμε αυτό.Οι φίλοι μας- εν γένει - είναι πολλοί, οι γνωστοί μας είναι αμέτρητοι. Λόγω δουλειάς, λόγω ηλικίας, λόγω κύκλου;
Δεν έχει σημασία ο λόγος, το αποτέλεσμα μετράει. Τα τηλέφωνά μας χτυπάνε σχεδόν καθ΄όλη τη διάρκεια του 24ωρου, για δουλειά, για κουτσομπολιό, για σχόλια και αναλύσεις.
Οι προτάσεις για εξοδους είναι συνεχείς, αυτό δεν αποτελεί δικό μας προνόμιο αλλά όλου του πλανήτη πλέον, το θεωρούμε βέβαιο. Ομως, οι κολλητοί μας είναι αλλού. Και σ΄αυτούς θέλουμε να πούμε δύο λόγια δημοσίως
- Κολλητοί είναι οι φίλοι που ποτέ δεν πιέζουν. Ούτε να μάθουν, ούτε να σχολιάσουν. Που απλά βρίσκονται εκεί πάντα, έτοιμοι για συμπαράσταση εάν τη ζητήσουμε.

- Κολλητοί είναι αυτοί που μπορεί να μην ξέρουμε μία ζωή, αλλά επιλέγουμε να τους μιλήσουμε για τη ζωή μας όλη. Τόση εμπιστοσύνη, τόση ασφάλεια.

- Στους κολλητούς δε χρειάζεται να λες πολλά. Σε καταλαβαίνουν από το γεια που λες στο τηλέφωνο. Και περιμένουν τη συνέχεια...
- Τους κολλητούς δεν τους βλέπεις απαραίτητα καθημερινά, ούτε καν συχνά. Ο κολλητός είναι πάντα δίπλα σου. Κυριολεκτικά ή μεταφορικά.

Κολλητός είναι αυτός/ή που επιλέγεις για να του πεις την ιστορία της ζωής σου. Και ας τον ξέρεις λίγο καιρό, και ας τον βλέπεις σπάνια. Σίγουρα πάντως, σπανιότερα από τους άλλους φίλους σου. Κάτι έχεις δει στο βλέμμα του ή στην ψυχή του, δεν είναι τυχαίο που τον επιλέγεις.

Οι κολλητοί μας είναι ελάχιστοι και στα ζόρια τους μετράμε και τους διαπιστώνουμε. Είναι αυτοί που μας παρηγορούν όταν πονάμε, είναι αυτοί που μας συνεφέρουν όταν χάνουμε τον έλεγχο, είναι εκείνοι που παίζουν θέατρο όταν εμείς φοβόμαστε. Μόνο και μόνο για να ξε- φοβηθούμε.

Οι κολλητοί δεν είναι ποτέ αδιάκριτοι, αντίθετα, σπάνια ρωτάνε. Μας αγαπάνε αληθινά, βρίσκονται πάντα δίπλα μας, ακόμα και αν δεν το δηλώνουν δημοσίως.
Οι κολλητοί είναι απαραίτητοι όταν περνάμε ζόρια που δε θέλουμε να ομολογήσουμε πουθενά αλλού.
Οι κολλητοί είναι κάτι σαν φύλακες - άγγελοι. Τρέχουμε σ΄αυτούς όταν φοβόμαστε, μπορεί και να τους βάζουμε στην άκρη όταν όλα πάνε καλά.
Αλλά οι κολλητοί δεν μασάνε. Δεν έχουν τέτοια προβλήματα.


Στους - ελάχιστους- κολλητούς μας λοιπον, χρωστάμε μία δημόσια καλημέρα. Και μία τεράστια αγκαλιά.

Επειδή πάντα είναι εκεί, επειδή πάντα μας βοηθάνε, επειδή πάντα μας κάνουν να χαμογελάμε, επειδή ξέρουν πότε πρέπει να μιλήσουν.

Χωρίς τους κολλητούς μας, η ζωή θα ήταν πιο δυσάρεστη. Πιο δύσκολη και πιο βαρετή. Τα φιλαράκια είναι αυτά που την κάνουν όμορφη, η κουβέντα η καλή πάντα στην ώρα της, η παρηγοριά πάντα συνεπής, το αστείο τους πάντα έγκυρο.

Ενα μεγάλο ευχαριστώ να πείτε όλοι στους κολλητούς σας. Σ΄αυτούς του ανθρώπους που έχετε τσεκάρει ότι σας αγαπάνε πραγματικά, χωρίς κανένα λόγο, χωρίς καμμία αφορμή.
Πάντα θα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι δίπλα μας.
Και αν είστε όπως εμείς-κλειστοί και κατά των διαχύσεων- αυτή είνα μία θαυμάσια ευκαιρία να το δηλώσετε.
Ετσι μπράβο.