Ας αρχίσουμε με τους προέδρους...

Εγινε η πρώτη πανηγυρική συνεδρίαση . Του Χρηματιστηρίου ντε. Και βεβαίως ήμασταν εκεί, αφού σας το είχαμε πει, χρειάστηκε να πληρώσουμε αδρά για μία πρόσκληση...
Θα το πάμε... επιγραμματικά/συμπερασματικά το θέμα. Ο,τι μας έκανε εντύπωση...Ο,τι μας έμεινε...

- Ηταν όλοι εκεί. Οι πρώην πρόεδροι που εκλήθησαν δηλαδή.. Οσοι περιμέναμε να δούμε. Για τον κ. Χρήστο Θεοδωρίδη δε θα πούμε τίποτα, δεν τον ζήσαμε ως πρόεδρο, όμως για έναν τόσο ολιγόλογο και σεμνό και σοβαρό κύριο, τί να πεις; Τίποτα δε λες πια.

- Παναγιώτης Αλεξάκης. Η αμέσως προηγούμενη φουρνιά. Μία χαρά τον είδαμε, όπως τον ξέραμε δηλαδή. Δεν ήταν και η ψυχή της παρέας χθες. Αλλά και πότε ήταν; Με πολύ ειλικρίνεια και - λόγω τιμής - καθόλου κακία, ξέρετε τί πιστεύουμε; Ο κ. Αλεξάκης υπερέβη τα όρια και τις δυνατότητές του όντας πρόεδρος του ΧΑ. Το πάλεψε, το έκανε το έρανε, αλλά ήταν εμφανές ότι η θέση του προέδρου του ΧΑ τον είχε βγάλει από τα νερά του. Οσο κι΄αν προσπάθησε. Του αναγνωρίζουμε ότι έκανε( όχι πάντα, μερικές φορές) φιλότιμη προσπάθεια να ξεπεράσει εαυτόν... Εριξε τρέξιμο( λόγω αδυναμίας όχι λόγω θέλησης), από κει και πέρα μία χαρά του βγήκε. Και η προεδρία και η μετέπειτα εξέλιξη. Κανένα παράπονο δεν πρέπει να έχει...

- Ιάκωβος Γεωργάνας: Καλά, κανείς δεν τον έχει στο μυαλό του ως πρόεδρο του ΧΑ. Ως νυν - και όχι τρελλά αφιερωμένο - πρόεδρο της ΕΧΑΕ τον έχουμε όλοι στο νου μας. Πράγματι, υπήρξε και πρόεδρος του ΧΑ για εκείνο το .... γκρίζο διάστημα μετά την παραιτηση του κ. Αλεξάκη, αλλά τότε είχαμε στο νου μας το διάδοχο του κ. Αλεξάκη, κανείς δεν είχε προσέξει ότι ο κ. Γεωργάνας είχε καθήκοντα προέδρου. Ούτε ο ίδιος πιθανότατα...

- Μανώλης Ξανθάκης: Τον είδαμε όπως τον περιμέναμε. Χαλαρό, ήσυχο, γελαστό, μη κομπλεξικό. Και πόσο χαρήκαμε...

- Οur president: Ο κ. Σπ. Καπράλος. Γελαστός, άνετος, με σύντομη και ωραία ομιλία, συνεχίστε κ. Καπράλο.... Αλήθεια, θα λείψετε τις επόμενες εβδομάδες; Για πού αν επιτρέπετε; Επαγγελματικοί οι λόγοι; Είναι πολλές οι μέρες, γι΄αυτό ρωτάμε...