Μας χαλάει ....

Μας χαλάει.....


1. Η γαιδουριά και η έλλειψη τρόπων. Η υστερία και η συνεχής γκρίνια. Ρε καραγκιόζη, δε γίνεσαι μάγκας όταν βρίζεις, ρε κακομοίρα δεν ακούγεσαι καλύτερα όταν τσιρίζεις και γκρινιάζεις όλη την ώρα. Για τον μεν καραγκιόζη θα πούνε όλοι ότι πέρασε άσχημο βράδυ, για τη δε κακομοίρα όλοι θα αναρωτηθούν πότε πέρασε το τελευταίο της όμορφο βράδυ...

2. Μας χαλάνε δημοσιογράφοι που μοιάζουν σα να πάτησαν μόλις το πόδι τους στην πόλη. Από το μικρό χωριό τους, κατευθείαν στην πόλη. Που θεωρούν ότι ασκούν εξουσία ( ναι, τρελλή εξουσία ασκείτε όλοι) δηλώνοντας το επάγγελμά τους. Που απαιτούν να τους ανοίγουν όλες οι πόρτες, να στέκεται σούζα σε αυτούς όλος ο πληθυσμός της χώρας, να τους απαντάνε όλοι σε ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι. Είναι οι ίδιοι κακομοίρηδες που απαιτούν πρώτο τραπέζι πίστα στα μπουζούκια δηλώνοντας ιδιότητα και όχι επώνυμο, που θεωρούν αμαρτία να πληρώσουν κλήση τροχονόμου, που απειλούν όταν δεν τους γίνεται το κάθε παράλογο χατήρι. Βρε ουστ.

3. Μας χαλάνε οι υπάλληλοι του ΧΑ που δεν έχουν τσίπα. Που είναι χοντρόπετσοι, τεμπέληδες, άσχετοι παντελώς με το αντικείμενό τους και ταυτόχρονα γεμάτοι θράσος. Που νομίζουν ότι κάθε νέα ...Κυβέρνηση( λέγε με πρόεδρο) πρέπει να υποκλιθεί στην παλαιότητα τους. Τελικά, υπάρχει ελπίς. Ερχεται και για σας η ωραία μέρα. Που κάποιος πρόεδρος θα γράψει στα παλιά του παπούτσια τις αηδίες που επικαλείστε κάθε φορά και θα σας κλείσει το μάτι πονηρά. Και τότε θα καταλάβετε. Και , τουλάχιστον, θα το ράψετε το στοματάκι σας.


4. Μας χαλάνε οι δημοσιογράφοι μαθουσάλες, που δεν έχουν ιερό και όσιο. Γράφουν πύρινα άρθρα σχολιάζοντας αιχμηρά την τάδε τράπεζα, τη δείνα εταιρεία, το Χ γεγονός και ταυτόχρονα είναι αυτοί που περιμένουν σαν τρελλοί ένα ταξίδι τζάμπα από την τράπεζα, ένα ακριβούτσικο δώρο Χριστουγέννων, ακόμα και ένα μπουκάλι κρασί για την ονομαστική τους εορτή. Τέτοιοι τσίπιδες. Είναι αυτοί οι γέροι που δεν καταλαβαίνουν τί μπινελίκι έχουν φάει πισω από την πλάτη τους από νεότερους δημοσιογράφους, δικαίως σίγουρα. Είναι αυτοί που παριστάνουν τους κήνσορες και την ίδια στιγμή τρέχουν πρώτοι σε τζαμπέ γεύμα της εταιρείας που τις υπόλοιπες μέρες βρίζουν. Το χειρότερο μ΄αυτούς ειναι η παντελής απουσία επαφής με την πραγματικότητα. Νομίζουν ότι χαίρουν σεβασμού και εκτίμησης, δεν έχουν πάρει χαμπάρι πως όταν τους αντικρυζουν όλοι οι άλλοι απλώς στραβώνουν το στόμα τους. Ξυπνήστε ρεεεε! Αντε σπιτι σας, αρκετά δώρα μαζέψατε. Υπάρχει ανεργία στο δημοσιογραφικό επάγγελμα, αφήστε χώρο για νεότερους. Μπρος!


5. Οι ηλίθιοι είναι αήττητοι. Απίστευτη φράση, όλα τα λεφτά. Μας χαλάνε λοιπόν οι ηλίθιοι. Οι πραγματικά ηλίθιοι. Οι οποίοι συγχρόνως είναι κουραστικοί, επίμονοι, βαρετοί, φαφλατάδες, μπρρρ , μακρυά από μας.

6. Μας τη σπάνε οι υπάλληλοι χρηματιστηριακών εταιρειών που ακόμα κι΄αν είναι ο τελευταίος τροχός της συγκεκριμένης εταιρείας, φέρονται σε όλους σαν να είναι ο πρώτος και καλύτερος( τροχός). Υφος, στόμφος, μούρη και κοστουμάκι γκρι. Επί της ουσίας... μηδέν εις το πηλίκον.

7. Μας χαλάνε οι προΪστορικοί υπάλληλοι του Χρηματιστηρίου, οι οποίοι αφενός δεν τόλμησαν να είναι πρωταγωνιστές εθελουσίας εξόδου( κάτι σαν τους δημοσιογράφους που λέγαμε παραπάνω) αφετέρου αν και οι λιγότερο παραγωγικοί είναι και οι περισσότερο ...ομιλητικοι. Παράπονα, γκρίνιες, απαιτήσεις, που ζείτε ρε σεις;;; Πάει το Δημόσιο, πάει ο καθημερινός χαβαλές, πάει η μαγκιά εκ του ασφαλούς, υπάρχουν γύρω σας νέοι δυνατοί, πρόθυμοι, εργατικοί, ικανοί και ωραίοι. Εσείς ακόμα κολλημένοι με το παρελθόν είστε; Και διαδίδετε ότι σας αδικούν;
Ρε σεις, αν σας αδικούν, γιατί δεν την κάνετε; Να τους δημιουργήσετε και πρόβλημα; Γιατί δεν πάτε αλλού που θα εκτιμηθούν τα προσόντά σας; Το πιάσατε το υπονοούμενο έτσι; Τσιμουδιά λοιπόν.

8. Μας χαλάει η κακή ενέργεια. Κάποιοι δυστυχώς την κουβαλάνε συνεχώς. Σε ό,τι φάση και να είναι. Κουβαλάνε αρνητική ενέργεια, γκαντεμιά με άλλα λόγια. Πιασ ΄τον παπά....

9. Μας χαλάει που τελικά πρέπει να είσαι λίγο κωλόπαιδο, λίγο ρουφιάνος, λίγο να πατάς πάνω σε όλους, λίγο να ασχολούνται μαζί σου. Για να μαθαίνουν γρηγορότερα το επώνυμό σου.

10. Μας χαλάνε τέλος όσοι και όσες φοβούνται να παίξουν ομαδικά. Να βοηθήσουν το διπλανό χωρίς να φοβούνται ότι θα τους φάει τη θέση. Παιδικά απωθημένα και αυτά. Πρόκειται για τυπάκια που δεν έπαιζαν ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, προτιμούσαν τα μήλα...