Απολογισμός...

Τί μας άρεσε, τί δεν μας άρεσε, τί μας τσάντισε, τί μας στενοχώρησε, τί απολαύσαμε κ.ο.κ. αυτους τους έξι μήνες;

- Εντάξει, ας αρχίσουμε από τα εύκολα. Μας άρεσε που σας αρέσαμε....Για κάθε ένα νέο αναγνώστη, σχεδόν πανηγυρίζαμε.

- Δεν μας άρεσε όταν μαλώνατε χωρίς αιτία. Μας άρεσε πολύ όταν διαφωνούσατε με αιτία και επιχειρήματα.

- Μας άρεσαν τα σχόλια που είχαν χιούμορ. Πολλά τέτοια.

- Μας στενοχώρησε το ότι δεν αποκαλύψαμε σε κάποιους φίλους και κολλητούς ποιοι είμαστε...Πολλές φορές βρεθήκαμε στο τσακ αλλά ...κρατηθήκαμε.

- Μας άρεσε (τρελλά) όταν βρισκόμασταν σε άσχετες παρέες και ακούγαμε ερωτήσεις τύπου ποιος είναι ο Θέμης ρε παιδιά; Το ξέρετε το blog; Τί μαλακείες γράφει πάλι σήμερα;

- Δεν μας άρεσαν οι - ελάχιστοι - βαρεμένοι που μας επισκέφτηκαν. Αλλά για τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει το σφυράκι του οικοδεσπότη.Ντανγκ στο κεφάλι και τον εξαφανίζουμε.

- Ξαφνιαστήκαμε που για θέματα επιχειρηματικών ειδήσεων δεν δείξατε τόσο ενδιαφέρον και οίστρο όσο για τα ....κοινωνικά θέματα που φιλοξενήσαμε. Οχι ότι μας πείραξε πάντως. Είπαμε, αυτό το blog απευθυνόταν σε σας. Το θέμα ήταν να κάνετε κέφι εσείς.

- Λατρέψαμε περιπτώσεις ατόμων, πάλι σε άσχετες και μεγάλες παρέες, που έδιναν συμβουλές στους υπολοίπους για να ... μας ανακαλύψουν. Αφενός δεν είμαστε κακοποιοι που κρυβόμαστε, αφετέρου φάνηκε πόσοι άνθρωποι - σχετικά νέοι - είναι παντελώς άσχετοι με την έννοια του blog. Ετσι κι΄αλλιώς, λατρέψαμε τον αστυνόμο Μπέκα που βγήκε από μέσα σας.

- Ξενυχτήσαμε για χάρη σας αρκετές φορές. Γιατί ερχόμασταν στην παρέα μας αφού είχαμε τελειώσει με όλες τις άλλες υποχρεώσεις μας. Ρίχναμε τον ύπνο μας για πάρτη σας. Χαλάλι σας χίλιες φορές.

- Από τα σχόλιά σας μάθαμε και πράγματα. Ποια είναι ωραία, ποιος είναι συμπαθής, ποια είναι στριμμένη, ποιος είναι βλάκας, ποια είναι ικανή, ποιός είναι στο στόχο, ποιον φοβούνται, ποιον θάβουν, etc etc..Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες. Και χαιρόμαστε που ξεδώσατε.

- Θα μας λείψει ο Στέργιος. Κάποιοι είπατε ότι δεν σας άρεσε, απολύτως σεβαστό. Εμάς όμως μας έφτιαχαν τα σχόλιά του. Εχουμε πάντως την ελπίδα ότι τον Στέργιο θα τον συναντήσουμε σύντομα.

Τελικά, θα μας λείψουν όλα. Και όλοι. Ομως, έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Έρχονται , φεύγουν, ακολουθούν καινούργια και πάει λέγοντας.

Να είστε όλοι καλά. Και άντε να δω πώς θα συνηθίσετε να μην βλέπετε τα κείμενά μου κάθε πρωϊ...

Και τώρα; Τί τίτλο δίνουν ; Ευχαριστώ...

Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος, Ιανουάριος, Φεβρουάριος, Μάρτιος, Απρίλιος. Στοπ.

Οταν συστηθήκαμε, ξημερώματα Οκτωβρίου 2005, αυτό εδώ το blog ήταν κάτι μεταξύ πειράματος, πλάκας και δοκιμής για μας.

Πείραμα και δοκιμή γιατί δεν το είχαμε ξανακάνει, πλάκα όχι γιατί σκοπεύαμε να σπάσουμε πλάκα μαζί σας αλλά γιατί ήμασταν προετοιμασμένοι για το χειρότερο. Να μας ...διαβάζουμε εμείς μόνο.Οπότε είχαμε και ένα ανεπτυγμένο αίσθημα χιούμορ από την αρχή, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τυχόν παταγώδη αποτυχία.

Γιατί ξεκινήσαμε; Τα λέμε στην πρώτη καλημέρα μας... Θέλαμε να καταφέρουμε να βρούμε και να ανοίξουμε μία ακόμα δίοδο επικοινωνίας με όσους ασχολούνται( με τον έναν ή άλλο τρόπο) με το Χρηματιστήριο.
Υπάρχει ο Τύπος σε όλες τις μορφές του, είναι σαφές ότι την πληροφόρηση για τα όσα σας ενδιέφεραν τη βρίσκατε στο(στα) Μέσα της επιλογής σας. Ομως πώς θα μπορούσατε να δείτε σε οθόνη ένα σχόλιο, ένα παράπονό σας, μία απορία σας, ακόμα και μία κακία σας; Θελήσαμε να σας ενημερώνουμε πριν και από τον Τύπο όταν μαθαίναμε κάτι ενδιαφέρον και σημαντικό κατά τη γνώμη μας. Πώς θα προλαβαίναμε τον Τύπο; Το κύριο- αν όχι μοναδικό- πλεονέκτημά μας ήταν πως δεν οφείλαμε να δώσουμε λογαριασμό σε κανένα αφεντικό.Συνεπώς είχαμε το χρόνο( και τη σχετική άνεση) με το μέρος μας.
Βρέθηκαν αρκετοί να μας βρίσουν, να μας κακολογήσουν, να μας την πέσουν. Κανείς δεν είχε πραγματικό επιχείρημα. Τους την έδινε γενικώς αυτή η ιστορία..Αβυσσος η ψυχή κάποιων ανθρώπων.Αλλά εμείς δεν είχαμε χρόνο(και όρεξη) να ασχοληθούμε με αβύσσους...

Ολα στο πρόγραμμα είναι, τους κυρίους και τις κυρίες που θίγονται με την παραμικρή κακία εις βάρος τους μην τους/τις παίρνετε στα σοβαρά. Δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει σκεφτεί κακία για άλλον, δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει γίνει θύμα της κακίας των άλλων.

Αυτή λοιπόν την κατηγορία των συμπλεγματικών τη βάλαμε στην άκρη από την αρχή. Γιατί όπως καταλαβαίνετε αγαπητοί μας, εάν τους παίρναμε υπόψη μας στα σοβαρά, τίποτε δεν επρόκειτο να γραφτεί σε τούτο το blog. Υπό το κράτος του φόβου( για τους συμπλεγματικούς).

Δε διαφημιστήκαμε καθόλου. Επίτηδες. Θέλαμε να δούμε πώς( και αν) αυτή η ιστορία μπορεί να δουλέψει από μόνη της.Επειδή κάποιοι θα δούνε κάτι που θα τους αρέσει( ή έστω κινήσει την περιέργεια) , το πουνε στον συνάδελφο, φίλο, σύζυγο, αγαπημένο, εχθρό και αυτοί με τη σειρά τους σε κάποιον άλλον..
Δεκαοχτώ από σας λάβατε τις πρώτες μέρες ένα mail που μαζί με την καλημέρα μας σας ενημέρωνε για την ύπαρξη της ηλεκτρονικής αυτής διεύθυνσης.
Από εσάς τους 18 , οι 8 ενημερώσατε συναδέλφους σας, οι 2 τα αδέλφια σας, οι 4 τους/τις συζύγους σας και 4 ενημερώσατε τα ...παράνομα flirts σας. Πλάκα κάνω.

Από σας τους 18, φτάσαμε να έχουμε στο εξάμηνο 12.841 διαφορετικούς επισκέπτες.Και δεν κάνω πλάκα. Τον αριθμό αυτό όταν ξεκινούσαμε δεν τον σκεφτόμασταν ούτε ως ρεκόρ ετών. Δεδομένων των ...μη κινήσεων που κάναμε για διάδοση αυτού του blog.
Οσοι ξέρουν από blogs, καταλαβαίνουν και τί λέμε. Πριν φτάσεις σε οτιδήποτε πιο εξειδικευμένο, υπάρχει και η στάνταρ διάδοση: δίνοντας τη διεύθυνσή σου σε συγκεκριμένες ιστοσελίδες-ευρετήρια. Ούτε καν αυτό δεν κάναμε.

Οπως ξαφνικά μας ήρθε, έτσι ξαφνικά μας έφυγε.

Λέμε να σταματήσουμε. Δεν υπάρχει βαθύτερη αιτία γι΄αυτό, όπως ακριβώς το λέμε, μας έφυγε η ...το κέφι τέλος πάντων.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι περάσαμε καλά μαζί. Ακόμα και τις φορές που υπήρχε ένταση στον αέρα, ωραία ήταν.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν προσβάλαμε κανέναν. Ποτέ, σε κανένα κείμενό μας, δεν είχαμε τέτοια πρόθεση. Και ήμασταν ιδιαιτέρως προσεκτικοί με αυτό.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι όλοι εσείς που μπήκατε και χαζέψατε τούτο το blog, το ευχαριστηθήκατε. Εστω και για λίγο. Και όταν εφευρίσκατε κάποιο απίθανο ψευδώνυμο για να σχολιάσετε κάτι, το θέλατε πραγματικά.

Γράφτηκαν κακίες, γράφτηκαν και αλήθειες στα σχόλιά σας. Εμείς απλή φιλοξενία παρείχαμε, αλλη αρμοδιότητα δε θέλαμε να έχουμε.
Οταν ξέραμε κάτι ενδιαφέρον και μπορούσαμε , σπεύδαμε να σας ενημερώσουμε. Ποτέ δε δώσαμε τζούφια είδηση, δεν ήταν αυτός ο σκοπός μας.

Οπως και να΄χει, χρωστάμε 12.841 διαφορετικά ευχαριστώ. Σε όλους εσάς που είτε από σπόντα, είτε γιατί σας το σφύριξαν, είτε γιατί είχατε λόγους, είτε καταλάθος, μπήκατε και χαζέψατε τα κείμενά μας.

Λέγαμε να φύγουμε με υπόκλιση βαθιά και αποκάλυψη της ταυτότητάς μας. Ομως γιατί να δώσουμε ταυτότητα; Εδώ δεν μας ξέρατε και μπήκατε σχεδόν 13.000 χιλιάδες. Αν δοθούν στοιχεία και περιγραφές θα ξεπεράσετε το 1 εκατομμύριο...Αστειεύομαι..

Μπορεί να τα ξαναπούμε. Απο δω ή από αλλού. Αρα, αξίζει να κρατήσουμε λίγο από το μυστήριο που υπάρχει μεταξύ μας...

Η βαθιά υπόκλιση ωστόσο ισχύει. Και σας αξίζει. Ολων. Πολλά ευχαριστώ.


Θέμης.

Εφτά σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις....

Eνας υπουργός, άλλος απ΄αυτόν που λέμε παρακάτω, μας άφησε χθες κάγκελο.Κοκαλο. ΄Η κάπως έτσι.
Σε νεολαία Πανεπιστημίου ήταν επισκέπτης, τα συνθήματα των παρισταμένων ακούγονταν καθαρά ακόμα κι΄αν έπασχες από βαριά κώφωση, το μόνο που είδαμε ήταν τον Κύριο υπουργό να χτυπα ρυθμικά τα χέρια του. Επικροτούσε δηλαδή; Ρε έχουμε ξεφύγει παντελώς;

Τί ακριβώς εννοούσε ο ποιητής; Τί ακριβώς τον έχει στενοχωρήσει; Τί δεν μπορεί να ξεπεράσει; Τί αδυνατεί να καταλάβει;
ΤΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ;

Ντροπή. Ας κάνει όμως αυτός που πρέπει( και δύναται) κάτι. Ας σταματήσει για λίγο το γαιτανάκι με τα αλλοθι και τις πρώην υποθέσεις και τα πρώην παράπονα και ό,τι άλλο τον κάνει να βάζει φρένο. Σε πάταξη και τιμωρία προκλητικών
συμπεριφορών των στελεχών του.

Watch out

Ο υπουργός μίλησε. Και είπε καλείται η κυρία τάδε να υποβάλει ό,τι στοιχεία έχει αλλά και την πηγή αυτών στη Δικαιοσύνη.

Η κυρία τάδε είναι δημοσιογράφος, την οποία αν και δε γνωρίζουμε προσωπικά, πολυ πάμε. Γιατί την ψάχνει τη δουλειά. Γιατί είναι μαμούνι στη δουλειά της. Και είναι ελάχιστοι αυτοί που την ψάχνουν τη δουλειά και που ξέρουν να την κάνουν και σωστά.
Τυχόν υπερβολές, υστερίες και άλλα λάθη της, ας απασχολήσουν την ίδια.Κανέναν άλλον.

Ευχόμαστε να ξέρει τί λέει αυτή τη φορά, να έχει γερά στοιχεία και να μη μασήσει.Το μόνο για το οποίο είμαστε σχεδον σίγουροι είναι το τελευταίο.

Και ξανά προς τη δόξα τραβά....

Ωραία , νόστιμα και τροφαντά τα χθεσινά πακέτα της Forthnet.Ποιος πούλαγε καλέ; Και ποιος αγόραζε; Για πέστε σύντροφοι, να δούμε πώς πάτε από κοινή λογική...

Εγώ Θεό κι΄εσύ Αλλάχ ....

Πολύ καλά πήγε χθες η μετοχή της Τούρκικης τράπεζας που αγόρασε η Εθνική. Καταποντίστηκε ή κάπως έτσι.
Καθόλου χαρούμενοι δεν είναι οι γείτονες, την ίδια μεγαγχολία φαίνεται πως είχε και η μετοχή της τράπεζάς τους.


Καλά, και η Εθνικάρα μας στραβά ξεκίνησε. Μην κοιτάτε που μετά το γύρισαν σε γρήγορο νησιώτικο. Μεγάλα παιδιά είμαστε, δε χρειάζονται εξηγήσεις.

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα

Βασικός μέτοχος(ακόμα θυμόμαστε κορώνες που έβγαιναν στο όνομα αυτού του νομοσχεδίου), κλείσιμο συμφωνίας Παρασκευή βράδυ, εκπομπή σήματος Σάββατο, ΕΣΡ, ερωτήσεις, απορίες, Spiderman και άλλα κόμικς στο προσκηνιο.. Οταν ξεχνάμε σήμερα τί λέγαμε προχθές.
Και καλά, κάποιοι ξεχνάνε, όλοι εμείς ζα είμαστε; Ξεχνάμε επίσης νομίζουν;

Διαφημίσεις προηγήθηκαν, όχι μόνο δεν ήταν αισθητικά συμπαθείς, προκαλούσαν κιόλας. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε...

Οταν το μέτρο χάνεται όλοι γίνονται τόσο, μα τόσο θλιβεροί.΄Η μάλλον, ούτε θλιβεροί δεν καταφέρνουν να γίνουν. Αστείοι είναι...

Αύριο με τον κηδεμόνα σου !

Κρύος ιδρώτας μ΄έλουσε.Διαβάζοντας εφημερίδες το Σαββατοκύριακο.

Η χ εταιρεία παίρνει Κίτρινη Κάρτα, η ψ εταιρεία την έβαψε και δε γλυτώνει την κόκκινη κάρτα, η ζ εταιρεία τον κακό της τον καιρό, θα μείνει στην ίδια τάξη, η γ εταιρεία ήταν πολύ επιμελής, παίρνει άριστα 10.


Θυμήθηκα τα πέτρινα χρόνια(σχολείο) και τους ελέγχους που παίρναμε στα τρίμην. Τότε που έκανα συμφωνία με τον πατέρα μου(κανα μήνα πριν) α) να ερθει αυτός αντί της αυστηρότερης και εκδηλωτικότερης μάνας β) να θυμηθεί να φύγει νωρίτερα από τη δουλειά εκείνη τη μέρα ο κόσμος να χαλάσει(γιατί οι καθηγητές κατά τις οκτώ το διαλούσαν, δε μπορούσαν να περιμένουν τον πατέρα μου) γ) να βρούμε μαζί στη διαδρομή προς το σπίτι ( πατέρας - γιος) τις δικαιολογίες - μπαρούφες που θα σερβίραμε στη σύζυγο - μάνα για τους ψιλοκαλούς(και όχι εντελώς άριστους) βαθμούς που ενδεχομένως υπήρχαν.

Και πάντα ερχόταν...Εστω και τελευταίος από ΟΛΟΥΣ τους γονείς, ΟΛΩΝ των συμμαθητών.Ερχόταν όμως...
Και τί περίεργο πράγμα ρε παιδί μου. Πάντα γκρινιαζε λιγότερο από τη μάνα. Λες και οι μανάδες έχουν γεννηθεί για να γκρινιάζουν και να σε πρήζουν . Με ή χωρίς αιτία. Πάντα με έκανε να αισθάνομαι Θεός, κι΄ας μην ήμουν ποτέ...

Το άχτι μου ( προς καθηγητές, σχολείο, βαθμούς) το έβγαλα λίγα χρόνια αργότερα που ως ενήλικος πηγαινα να παραλάβω βαθμολογία μικρού αδελφού.Του Κουτρούλη ο γάμος! Κυρίως επειδή ο αδελφός δεν ήταν και φανατικός του σπορ(διάβασμα). Ο αδελφός ευτυχής που γλύτωνε την παρουσία κηδεμόνων, εγώ ευτυχέστερος που έδινα σε κάποιον συνάνθρωπο (αδελφός στην προκειμένη περίπτωση ) την ευκαιρία να περάσει με λιγότερο άγχος τη συγκεκριμένη μέρα. Οι καθηγητές του μου έδιναν συμβουλές να διαβάζει, είναι αφηρημένος, δεν ασχολείται, εγώ με ύφος επιστήμονα κουνούσα το κεφάλι γεμάτος κατανόηση. Και μόλις βγαίναμε από το σχολείο, ξεκαρδιζόμασταν και οι δύο στα γέλια. Εγώ γιατί δεν είχα και λόγο να είμαι αγχωμένος, εκείνος γιατί ήξερε ότι οι συμβουλές/παρατηρήσεις/παραπονα καθηγητών θα εξατμίζονταν πριν στρίψουμε στη γωνία του σπιτιού μας. Αλλωστε, πάντα είχα έτοιμο έναν ψεύτικο λόγο για το τί θα έλεγα στους κηδεμόνες...

Κλείνει η παρένθεση. Μεσοβδόμαδα θα πάρουν ελέγχους οι εισηγμένες. Ας είστε συγκρατημένοι αγαπητοί μου στις κινήσεις σας.Ειδικά αν αγαπάτε μετοχές που βρίσκονται στις - διάφορες- ζώνες υψηλού κινδύνου....