Μια φορά κι΄έναν καιρό ....

Διαβάστε προσεκτικά την ιστορία και προσπαθείστε να βρείτε τη λύση του προβλήματος.
Είναι απλό, θέλει όμως να δουλέψετε λίγο το μυαλό σας. Αφορμή για το παρακάτω πρόβλημα, αποτελέσατε εσείς με τα απίστευτα ( ευχαριστούμε !) mail σας και τα παράπονά σας για σωστό τρόπο σκέψης, λογική, κοινό νου και λοιπά.
Είναι αυτονόητο πως όποιος βρει τη σωστή απάντηση θα χρηστεί (αυτομάτως) αιώνιος φίλος τούτου εδώ του blog.
Ξεκινάμε ;
« Μια φορά κι΄ έναν καιρό, ήταν ένας κυνηγός. Σε μία μακρυνή και άγνωστη ακόμα χώρα. Ο κυνηγός αυτός λοιπόν, είχε την πληροφορία(!) πως κάπου σε ένα απομακρυσμένο σημείο της χώρας αυτής υπήρχε ένας θησαυρός.... Ενας τεράστιος θησαυρός, ατόφιο χρυσάφι...
Δρόμο πήρε, δρόμο άφησε, έφτασε τελικά στην πόλη που έκρυβε το θησαυρό. Μιλάμε όμως για μία πόλη τεράστια, αχανή, έρημη, πού να πρωτοψάξει ο καημένος ο κυνηγός ;;
Ενώ περπατούσε στους άδειους δρόμους , βρίσκει έναν γέροντα να κάθεται κατάχαμα. Λίγο πιο δίπλα ήταν ένα μπαρ. Μπαίνει ο κυνηγός στο μπαρ και ρωτάει τον μπάρμαν «Αυτός ο γέρος εκεί έξω , τί κάνει ; » «Α», του απαντάει ο μπάρμαν « ο γέρος αυτός είναι ο σοφός της πόλης μας. Και κάθε τόσο τον συμβουλεύονται διάφοροι που έρχονται εδώ και ψάχνουν το θησαυρό. Ομως, κανένας δεν τα έχει καταφέρει ως τώρα»

«Μα γιατί ; » ρώτησε ο κυνηγός « Τί τους λέει ; Τους αποπροσανατολίζει ;»

«Κάθε άλλο» , απάντησε ο κυνηγός, « θέλει να τους στείλει στο σωστό σημείο, αφού όμως πρώτα δοκιμάσει το μυαλό τους. Τους δίνει κάποια στοιχεία, τους προετοιμάζει με άλλα λόγια, ως τώρα όμως κανείς δεν κατάφερε να βρει το θησαυρό ».

Ο κυνηγός μας σκέφτηκε πως αυτή είναι η ευκαιρία της ζωής του... Θα πήγαινε στον σοφό γέροντα, θα τον ρώταγε , θα επεξεργαζόταν την απάντηση και θα κατέληγε στο θησαυρό.
Πραγματικά, βγαίνει από το μπαρ, τον πλησιάζει , του λέει γιατί βρίσκεται εκεί , και ο γέρος απαντά....

« Θα σου πω μέχρι ενός σημείου τη διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσεις. Μετά όμως θα πρέπει να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει. Εάν θέλεις το θησαυρό»

«Ναι, ναι»λεει ο κυνηγός, «είμαι έτοιμος».

«Λοιπόν» αρχίζει ο σοφός « Θα πάρεις αυτόν τον μεγάλο δρόμο που έχεις μπροστά σου. Θα περπατήσεις 2 μέρες. Και μία νύχτα. Θα φτάσεις τότε σε ένα ξέφωτο . Εκεί στο ξέφωτο ξεκινάει μία διχάλα στο δρόμο. Ενα στενό πάει αριστερά και ένα δεξιά. Πάνω στο ξέφωτο, στην αρχή της διχάλας, θα δεις ένα σπιτάκι. Εκεί μένουν δύο δίδυμα αδέλφια. Μονο που... Ο ένας αδελφός λεει πάντα την αλήθεια ... Ο άλλος, λέει πάντα ψέμματα. Μόνο αυτοί οι δύο ξέρουν ποια πλευρά της διχάλας πρέπει να ακολουθήσεις. Θυμήσου όμως ! Είναι δίδυμοι ! Δεν ξέρεις αν θα πεσεις στον ψεύτη ή στον άλλο, που λέει αληθεια πάντα.Σκέψου τί ερώτηση πρέπει να κάνεις, ώστε, ανεξαρτητα από τον αδελφό με τον οποίο μιλάς, να πάρεις το σωστό δρόμο και να καταλήξεις στο θησαυρό ».....


Το σκέφτηκε ο κυνηγός μας, ξεκινησε, έφτασε στο ξέφωτο. Βρήκε τον έναν από τους δύο έξω... Δεν ήξερε όμως με ποιον είχε να κάνει..Ωστόσο, μετά από 1 ώρα είχε στα χέρια του τον θησαυρό.

Τί ερώτηση έκανε στον αδελφό που συνάντησε ; Πώς εξασφάλισε την εύρεση του θησαυρού ;

Αναμένουμε απαντήσεις....