Μια φορά κι΄εναν καιρό .....

Mια φορά κι΄έναν καιρό ήταν ένας μπαμπάς...

Ο οποίος είχε και παιδιά.
Τί μπαμπάς θα ήταν αν δεν είχε παιδιά ε;

Ο μπαμπάς λοιπόν, είχε μία εταιρεία, καλά πήγαινε, πολύ καλά δηλαδή. Ηταν άλλωστε τέτοιο το αντικείμενο της εταιρείας, που πάντα καλά θα πήγαινε( αρκεί να μην ήταν όλοι καλά...Μακρυά από μας παιδάκια).

Μια μέρα, το ένα παιδί του μπαμπά συναντήθηκε με έναν περίπου συνομήλικό του. Ο οποίος έκανε άλλη δουλειά , σε άλλα μέρη. Ο συνομηλικος γάτα, του είπε μέσες άκρες σου δίνω τόσα, μου δίνεις την εταιρεία;

Ο γιος του μπαμπά παραξενεύτηκε, τί θέλει τώρα αυτός από μένα , σκέφτηκε.
Η προσφορά όμως ήταν ενδιαφέρουσα, τα λόγια του συνομήλικου ωραία, ο γιος επείσθη. Και έβαλε υπογραφή. Εβαλε και ο daddy υπογραφή στη συνέχεια....Αφού τη βρήκε συμφέρουσα την προσφορά....

Λίγες μέρες μετά όμως, το πράγμα άλλαξε. Η αξία της εταιρείας άρχισε να ανεβαίνει, να ανεβαίνει, να ανεβαίνει...

Και πριν ο γιος προλάβει να αντιδράσει, αντέδρασε ο μπαμπάς του.
Και πήγε και έπιασε τον συνομήλικο του γιού του και του είπε άλλαξα γνώμη, δεν ισχύει καμμία συμφωνία.

Πάνε και οι υπογραφές πάνε κι΄όλα...

Ο συνομήλικος δεν αντέδρασε ιδιαίτερα, κάτι ήξερε; Κάτι περίμενε; Κάτι είχε αλλάξει και στα δικά του σχέδια;

Λίγες εβδομάδες μετά, ένα παλιό και καλό στέλεχος της εταιρείας του daddy αποχώρησε... Γι α να πάει στον ανταγωνιστή...

Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα για μπαμπά και γιο...
Ακόμα το φυσάνε... Και ακόμα να κρυώσει....



Η ιστορία είναι εντελώς φανταστική. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι απολύτως συμπτωματική.