Διδυμότειχο μπλουζ....

Αρχίζουμε με το πρώτο ...θέμα. Τριανταφυλλόπουλος vs Βεντουράκη( άρα, vs Eλευθεροτυπίας). Τί να πούμε εδώ, γιατί μας τη σπάνε και οι δύο πλευρές; Γιατί δεν μας πείθει απολύτως κανείς;

Από τα βασικά επιχειρήματα της Ελευθεροτυπίας το στρατιωτικό Ι5 του Μ.Τ. Ο κ. Μ.Τ. άρχισε να ...χλευάζει κατά κάποιον τρόπο το θέμα. Και μας περιέγραψε ιστορίες για αυτόν και τον κ. Τζίμη Πανούση, τότε που είχαν καταταχτεί και μετά που παρουσιάστηκαν σε επιτροπές και βγήκαν τα πορίσματα που βγήκαν. Και ακούγαμε, ενώ σκαλίζαμε το τζάκι στο σπίτι του χωριού, τον κ. Μ.Τ. να γελάει λέγοντας μας ότι η μητέρα του πήρε από το χέρι τον κ. Πανούση και άφησε αυτόν πίσω και αυτό διαπίστωσε ξαφνικά ότι ...έμεινε χωρίς κηδεμόνα να τον συνοδεψει.. κτλ κτλ..

Και άλλα τέτοια, που κανέναν δεν ενδιαφέρουν. Είπε κανείς στον κ. Μ.Τ. ότι η συνευρεση του στο στρατόπεδο με τον κ. Τζίμη Πανούση και η κοινή μετέπειτα στρατιωτική πορεία τους αποτελεί ...τίτλο τιμής ; ΄Η άλλοθι;
Εχουμε γελάσει κατά καιρούς με τα λεγόμενα του κ. Τ.Π. αλλά ... ήμαρτον, έτερον εκάτερον. Εχουμε χαζέψει κρυφές ( μα πόσο πια κρυμένες ;) κάμερες του κ. Μ.Τ, έχουμε κάτσει άυπνοι για να δούμε ποιους θα ξεμπροστιάσει αυτή τη φορά αλλά...ήμαρτον, έτερον εκάτερον.

Και καλά, εμείς ήμασταν - σχετικά- τυχεροί. Από Χαιδάρι ξεκινήσαμε, έξω από τη Βέροια συνεχίσαμε, κάπου στη Θεσσαλία καταλήξαμε. Τα φάγαμε τα κρύα μας, τις φάγαμε τις μελαγχολίες μας, τις χορτάσαμε τις αφραγκίες μας, τις μοναξιές και τις μαύρες μας. Αλλά ρε παιδί μου, δε βγάλαμε άχνα στον μπαμπά ή τη μαμά. Ντραπήκαμε να το κάνουμε. Σκεφτήκαμε ότι εκείνη τη μέρα κάποιοι άλλοι έτρωγαν χειρότερο πακέτο. Στην πινέζα, με περισσότερες αφραγκίες, με λιγότερες άδειες, με καθόλου άδειες.. Και το βουλώσαμε.

Κι΄εμείς είχαμε καριέρες να σκεφτούμε, έρωτες να αφήσουμε πίσω, βαρεμάρα που αγαπούσαμε, τεμπελιά που λατρεύαμε, μπαμπά που μας χαρτζηλίκωνε, μελαγχολία που μας τριγύριζε, κι΄εμείς πολύ καλομαθημένοι ήμασταν στο σπίτι μας ως τότε. Αλλά...το βουλώσαμε κ. Μ.Τ. και λοιπές ανάλογες περιπτώσεις. Και πήγαμε όπου ήταν να πάμε, και το ράψαμε για κάμποσους μήνες και τελικά , όταν πήραμε απολυτήριο, μία χαρά παιδιά ήμασταν. Και συνεχίσαμε τη ζωή μας από τότε.


Από την άλλη βέβαια, όταν η Ελευθεροτυπία επικαλείται μόνο αυτό το μελανό ( για μας μελανό) σημείο του κ. Μ.Τ και δε λέει πολλά για την ταμπακιέρα μμμμμ.... κάτι δεν μας αρέσει. Κάτι δεν μας πείθει. Κάπου δεν μας τα λένε καλά..


Συμπέρασμα: Αστειεύεστε;;; Εμείς θα βγάλουμε συμπέρασμα; Τζάμπα μιλάμε τόση ώρα; Τα συμπεράσματα δικά σας αγαπητοί μας ( μη μασάτε με κανέναν).